Sekret Madoki

[Yuriko]

Przed wami pełna dziecięcej niewinności opowieść,
która chwyci każdego za serce!

Madoka, chłopiec kochający wszystko, co słodkie
i urocze, postanawia, że w nowej szkole będzie
zachowywać się jak na „prawdziwego chłopaka” przystało.
Nowi koledzy i koleżanki nie wiedzą jednak, że Madoka skrywa pewien sekret…
Poznaje Itsuki, dziewczynkę, która nie przepada za tym,
co „dziewczyńskie”, za to lubi grać w piłkę nożną.
Ich pierwsze spotkanie kończy się wielką kłótnią,
jednak Madoka poznaje dobre strony niezdarnej Itsuki.
Co się stanie, kiedy sekret Madoki wywoła
w klasie spore zamieszanie?!

[jtumanowicz]

Brzmi jak dobra opowieść o szukaniu swojej tożsamości. Czy ktoś się może wypowiedzieć czy ten tytuł jest tak dobry jak np. Nasze Marzenia o Zmierzchu?

[Kocurzyca]

Ja mogę napisać coś więcej o tym tytule jak wrócę do domu, bo z telefonu pisanie długich tekstów to katorga. Ale jest serio w porządku, to naprawdę przyjemna jednotomówka.

[Monsterlight]

Sekret Madoki już dojechał. (...) A Was zapraszamy do kupna preorderów: https://sklep-dango.pl/sekret-madoki-p-3189.html
Wysyłka w poniedziałek (podziękowania dla mamuśki Kluchy).

► Pokaż Spoiler

Trzeba przyznać, że tomiki prezentują się naprawdę cudnie Jak już przyjdzie do mnie preorder, to na pewno postawię go gdzieś tak, żeby okładka była na widoku, bo jest po prostu przepiękna xd

I dla przypomnienia jeszcze podgląd na dodatek, bo widzę, że nikt wcześniej nie dodał:

► Pokaż Spoiler

[Gokiburi]

Nawet nie wiedziałam, że miał być dodatek

[Yuriko]

Nawet nie wiedziałam, że miał być dodatek

Dango zawsze ma dodatki do każdego tomiku.

[Gokiburi]

W sumie tak jest, ale zwykle rzadko zwracam na nie uwagę

[miaka88]

Przeczytałam już. To jest takie uroczę i puchate że tą mangę można porównać do włochatego kluska wydawnictwa dango. To będzie jeden z mojej topki tego roku.

[Koichi]

Dobra, chce to mieć

[Kocurzyca]

Ta manga jest super urocza miałam w tym temacie coś więcej o niej napisać, ale tbh zapomniałam. Jeśli ktoś jest zainteresowany to mogę jeszcze coś napisać z perspektywy osoby która czytała ten tytuł.

[Ame]

Jeśli ktoś jest zainteresowany to mogę jeszcze coś napisać z perspektywy osoby która czytała ten tytuł.

To napisz. "To jest urocze" za mało mówi. Nie kupiłam w Czarny Piątek tej mangi, bo przeszło mi przez głowę, że to pozycja na raz. Recenzja się przyda czy dobrze zrobiłam czy nie.

[Kocurzyca]

Dobrze. Czytałam tę mangę jakiś czas temu, i ogólnie to z tego, co zauważyłam przy zapowiedzi mangi przez wydawnictwo, sporo osób które komentowały jej wydanie miało w jakiś sposób błędne wyobrażenie na jej temat, być może przez opis, być może przez autorkę (?) ze względu na to, że ta tworzyła shounen ai.
Chyba ludzie bali się wątków BL, seksualizacji nieletnich itp, ale w mandze niczego takiego nie ma. Mimo, że kwestia ubioru dwójki głównych bohaterów, w tym Madoki, który chodzi ubrany w damskie ubrania, jest dosyć istotną w tomiku, to żaden jego rysunek w sukience czy spódniczce nie był seksualizowany.
Nie było też praktycznie w ogóle żadnych wątków romantycznych - grupa bohaterów to dzieciaki (nie pamiętam ile mają lat, no ale są młodzi) oraz starsze rodzeństwo bohaterów, czyli starsi nastolatkowie/młodzi dorośli. Pomiędzy dwójką głównych bohaterów nie ma upchanego na silę romansu, zwłaszcza, że to dzieciaki. Pod koniec tomiku dowiadujemy się o tym, że jedna postać w mandze ma crusha na inną postać, ale to jest istotne dosłownie jakieś kilka stron. Jest też sugestia, że Madoka może mieć lekkiego crusha na starszą postać, ale to też jest zostawione w niedopowiedzeniu, i spokojnie może być interpretowane jako zabieganie o uwagę osoby, która go akceptuje takim, jakim jest. Dlatego nie ma co się obawiać jakiś wątków romantycznych upchanych byle po co, czy to homo czy hetero, bo tego zwyczajnie praktycznie w tej mandze nie ma, ledwo co jest wspomniane przez chwilę o jakichkolwiek uczuciach romantycznych kogokolwiek, bo ta manga zupełnie nie jest o tym.
Problemy Madoki jak i Itsuki, względem ich ubioru oraz relacji z innymi osobami są potraktowane poważnie (aczkolwiek nie są przedramatyzowane ani ciężkostrawne) i jeśli ktoś miał w życiu mniejszą lub większą styczność z takimi problemami to sporo scen może być odebranych jako relatable - albo smutne, albo wręcz przeciwnie, ocieplające serducho.
Dzieci zachowują się jak dzieci w ich wieku. Robią też rzeczy charakterystyczne dla dzieci i czasem zachowują się głupio w dziecinny sposób, ale nie są irytujące. Ważne, że nie zachowują się tak bardzo jak mali dorośli jak to w niektórych mangach jest, tylko widać różnicę między postaciami dzieci a ich starszego rodzeństwa.
Rysunki są ładne, manga wygląda w porządku.

To nie jest jakaś super-hiper realistyczna pozycja, jednak uważam, że temat został potraktowany z pewnym szacunkiem, by nie robić z niego komedii w stylu "haha chłopczyk przebiera się jak dziewczynka" tylko faktycznie przedstawia nam to, co myślą Madoka i Itsuki, jak sie czują i jakie są ich relacje w związku z tym z innymi ludźmi, czy to dziećmi czy osobami starszymi.
Nie jest to manga ciężka, dosyć urocza i jak ją przeczytałam to poczułam się bardzo miło.

[ninna]

Kocurzyca, dziękuję za opinię. Właśnie zamówiłam tomik . Miałam nie kupować bo opis mnie nie przekonał (a dla samej okładki według mnie nie warto). Jednak to co napisałaś o mandze bardzo mnie zaciekawiło, również żeby nie sugerować się opisem. Zobaczymy, czy "Madoka" mi podejdzie. Fajnie by też było, gdyby tomik doszedł przed świętami.

[Ame]

Ja także dziękuję za twoją opinię Kocurzyca. Podczas czytania zastanawiałam się co to za słowo "crusha" a chodzi o sympatię.

Nie jest to manga ciężka, dosyć urocza i jak ją przeczytałam to poczułam się bardzo miło.

Coś jak "Przy wspólnym stole"? Przeszło mi przez myśl gdy czytałam twoje zdanie. Tylko nie wiem czy to czytałaś, ale po przeczytaniu tego też się tak czułam jak ty po Sekrecie Madoki.

Kurczę przy następnym zakupach chyba się skuszę.

[Matii]

Dobra przez te dobre opinie stwierdziłem że przeczytam. To było naprawdę dobre ^^ Tak urocze i wgl cudne. Bardzo mi się podobało.

[Kocurzyca]

Ja także dziękuję za twoją opinię Kocurzyca. Podczas czytania zastanawiałam się co to za słowo "crusha" a chodzi o sympatię.

Nie jest to manga ciężka, dosyć urocza i jak ją przeczytałam to poczułam się bardzo miło.

Coś jak "Przy wspólnym stole"? Przeszło mi przez myśl gdy czytałam twoje zdanie. Tylko nie wiem czy to czytałaś, ale po przeczytaniu tego też się tak czułam jak ty po Sekrecie Madoki.

Kurczę przy następnym zakupach chyba się skuszę.

Czytałam Przy Wspólnym Stole. W sumie to nie wiem za bardzo co tu porównywać bo fabuła jest zupełnie inna, ale w sumie klimat faktycznie może być trochę podobny. Obie mangi mają taki "ocieplający serducho" sens. I dzieci w Madoce są chyba kilka lat starsze od brata bohatera w Przy Wspólnym Stole (którego imienia nie pamiętam niestety) więc nie są aż tak bardzo dziecinne w swoim zachowaniu.
Ale, hm, w tym porównaniu może faktycznie coś być.


Miło mi, że ze względu na również moją opinię ktoś tę mangę kupił albo przeczytał. Tak długo, jak komuś nie przeszkadza taka tematyka (jak kwestia ubierania się jak inna płeć oraz jakieś problemy społeczne z tym związane) to manga powinna się spodobać.

[Meliona]

Potwierdzam, że manga jest bardzo urocza. Klimat podobny do tego znanego ze Przy wspólnym stole, ale to drugie mi się znacznie bardziej podobało (pewnie przez fakt, że byli tam dorośli, a nie dzieci). Sekret Madoki jest trochę podobny fabularnie do retrospekcji z Kompleksu sąsiada, tylko tutaj wszystkie postacie dorosłe są milsze. Wprost uwielbiam bliźniaków <3 Cudni byli.

To było na tyle dobre, że chętnie bym kupiła BL od tej autorki, bo trochę ich narysowała/rysuje (głównie zbiory historii) i, patrząc po opiniach, mają podobny, spokojny klimat.

[Kocurzyca]

Mi się chyba Sekret Madoki podobał bardziej od Przy Wspólnym Stole (mimo, że bardzo lubię tę mangę i to jedno z bardziej uroczych BL jakie mam kupione) pewnie ze względu na to, że "problem" o którym jest manga w Madoce jest mi dużo bliższy, więc się z mangą bardziej utożsamiam.

[ninna]

Przeczytałam już swój tomik i bardzo mi się on podobał. To bardzo ciepłe okruchy życia poruszające problem własnej tożsamości oraz akceptacji tej tożsamości przez otoczenie. Przy czym całość jest podana w bardzo lekkiej formie, bez dram czy wyszukanych problemów. Ot, mamy uroczego chłopca lubiącego ubierać się w sukienki i dziewczynkę-chłopczycę. I ten duet jest najjaśniejszym punktem tej mangi. Są swoimi zupełnymi przeciwieństwami, a jednak umieli się dogadać (chociaż nie bezproblemowo ). Siłą tych postaci są ich wyraziste charaktery (szczególnie polubiłam Itsuki), przez które pamiętamy o tych dzieciakach po odłożeniu tomiku na półkę.

jtumanowicz, pytałeś, czy "Sekret Madoki" jest równie dobry co "Nasze Marzenia...". Według mnie tak, chociaż ciężko porównywać te dwa tytuły. W "Marzeniach" bohaterowie są starsi, a więc towarzyszą im inne problemy niż Madoce i Itsuki. W "Sekrecie" skupiono się na jednym konkretnym aspekcie poszukiwania własnej tożsamości (czy ciuchy definiują człowieka - najprościej mówiąc), w "Marzeniach" poruszono ich o wiele więcej. "Marzenia" są też dłuższe, zatem można było bardziej rozwinąć poszczególne postacie. Te mangi są różne ale obie są równie dobre i obie warto przeczytać. Nie wiem, czy lubisz dzieci. Ja za nimi nie przepadam i często w mangach takie postacie są dla mnie denerwujące. Tutaj jednak autorce udało się ukazać dzieci takimi, jakie są (a nie jak "starych-maleńkich" - częsty problem chociażby u Clampa ) nie czyniąc ich jednocześnie denerwującymi. Madoka i Itsuki są dziećmi, zachowują się i mówią jak dzieci ale nie sposób ich nie polubić.

Kreska w mandze jest przepiękna! Już po okładce to widać. Szczególnie niektóre miny Itsuki mnie rozbrajały . Mam za to mały problem z tłumaczeniem... Z jednej strony jest świetne, każda z postaci ma swój własny, unikalny styl wypowiedzi. Prym znów wiedzie tu Itsuki (chyba już wiadomo, kto jest moją ulubioną bohaterką ), której wypowiedzi są zawadiackie i zabawne, kiedy sytuacja tego wymaga. Z drugiej strony nie udało się uniknąć wpadek w scenach, gdy Madoka rozmawia z

► Pokaż Spoiler

jednym z braci Itsuki. Hiroto nie wie, że Madoka jest chłopcem i zwracając się do niego, używa żeńskich końcówek. Tymczasem Madoka mówi o sobie jak o chłopcu. Przykład: Madoka: "Nie jestem obrzydliwy?", Hiroto: "Jesteś naprawdę prześliczna".

Są trzy takie sceny i niestety kłuje to w oczy... Owszem, zabieg

► Pokaż Spoiler

ukrywania płci postaci

z pewnością jest wyzwaniem dla tłumacza ale myślę, że można było tak sformułować wypowiedzi, by się to udało.

Poza tym jednym mankamentem, mangę polecam z całego serca .

[Koichi]

A ja mam mieszane uczucia co do tej mangi. Już w pierwszym rozdziale od tej akcji ze starszą siostrą po prostu zniechęciłem się do tej postaci i nie mogłem jej polubić aż do końca mangi.

► Pokaż Spoiler

Sorry, ale dla mnie wyglądało to tak, że starsza siostra wywierała presje psychiczną na młodszym bracie, że musi zakładać ubrania, które ona dla niego specjalnie szyje. Owszem, jemu mogło być miło, że siostra i przy aprobacie rodziców, wszyscy dookoła nazywali go słodkim i uroczym, ale skoro miał tak powtarzane od maleńkości, to w zasadzie nie znał nic innego. No i wyrósł taki, na komplementach, traktowany jak lalka, którą można ubierać w słodkie fatałaszki. Traktowany jak obiekt.
A już pomysł siostry, żeby wysłać go w sukience do sąsiadów, był totalnie głupi, bezmyślny i totalnie nieodpowiedzialny. Zero pomyślunku, że ktoś go zobaczy i wyśmieje, że może mu to zepsuć reputację w okolicy, w miejscu którym mieszka. Zero liczenia się z uczuciami.

Dzieciaki w szkole:

► Pokaż Spoiler

Trochę mało realistyczne, że dokuczało mu tylko kilka osób, a nie cała klasa, ale ok, podobno japońskie dzieci są bardziej grzeczne i taktowne, bo w naszej kulturze ciężej uświadczyć dojrzałości i zrozumienia. Chociaż i tak bardziej bym stawiał na to, że takich dzieci jak Mia (nie pamiętam czy tak miała na imię ta czarnowłosa?) w realu byłoby dużo więcej.

Z pozytywów to, że postacie faktycznie są ciekawe, zwłaszcza Itsuki, która ma charakterek i którą polubiłem najbardziej.

► Pokaż Spoiler

Ale serio, cała klasa wiedziała, że jest hermafrodytą? Biedne dziecko!

I w zasadzie, to uważam że ta manga jest za krótka, bo chciałbym zobaczyć więcej tych postaci. Nie tylko takie tam perypetie, ale jak te dzieciaki dorastają i co później się z nimi działo. Bo manga ogólnie jest fajna i lekka, bo nie porusza bolesnego etapu dorastania i zmagania się z czasem brutalnymi zmianami w ciele, umyśle i ogólnie całym życiu.