Miecz zabójcy demonów – Kimetsu no Yaiba Light novel – Kwiat szczęścia

[Yuriko]

Premiera 25 listopada.

[Meliona]

Z tego całego zbiorku najlepsza była historia, w której nie było pierwszoplanowych postaci. Bo główni bohaterowie wyszli w tej LN żałośnie. Kompletnie nie kupiłam ich zachowania. Moim zdaniem autorka powieści ich nie rozumie i nie potrafi prowadzić.
Wisienką na torcie był pełen przemocy, która miała być chyba Elementem Komicznym i dręczenia jednego z bohaterów rozdział końcowy. No nie xD

Do tego napisane jest to w typowym eLeNkowym stylu, bez polotu. Męczyłam się czytając, a to było zaledwie 140 stron!

LN z TPN były lepsze.

A, i znowu brak marginesów wewnętrznych, a za to za duże marginesy zewnętrzne. Waneko staph this please.

[KAWAIILOVE]

Udało mi się przeczytać i mogę stwierdzić, że to nie był dobry tytuł.

Będąc moim pierwszym spotkaniem z light novelką, nie mam za dużego porównania ale niestety to w jakim stylu wszytko jest opisywane, rozmowy bohaterów czy wydarzenia przypominają mi słabe fanfiki z Wattpada. Do tego dwa razy udało mi się wychwycić błędy logiczne, które najpewniej wynikły przez złą korektę. Literówek czy błędów ortograficzny nie zauważyłam.

Co do historii to, jeśli nie jest się fanem Demonka nie ma sensu kupować. W sumie to fani też nie mają zbytnio powodu nabywać tej książki, bo historie w niej zawarte są raz, że bardzo nie równe to dwa, niezbyt wpływające na główną historię przez skupienie na w sumie sytuacjach typu: szukanie kwiatka, wyjście do apteki itd.

Książka w sumie powinna też się inaczej nazywać: Miecz Zabójcy Demonów - cudowne zbiegi okoliczności. Ile razy ktoś spotyka kogoś i cudownym trafem ta postać pcha wątek dalej jest czasami

A co do samych opowiadań:

► Pokaż Spoiler

- Szukanie kwiatu dla Nezuko - nie była zła, ale Tanjirou został w niej tak ogłupiony, że szkoda gadać. Nagle ubzdurało mu się, po zobaczenu przyszłej panny młodej w wieku Nezuko (sic, ale niestety takie były czasy), że dla szczęścia siory będzie latać za bóg wie czym. Fragment z dzikiem i OLBRZYMIĄ dobrocią Tanjirou mnie zażenowało.
- Wspomnienia Zenitsu - ta historia chyba najbardziej mi się podobała, bo wnosiła coś do przeszłości bohatera i miała w miarę logiczny sens.
- Zła wróżba/Opowiadanie o szkole - dwie najgorsze opowiadania w tym tomiku. Nie wiem czy była to próba napisania komedii, ale znęcanie się psychiczne nad Zenitsu nie było ani trochę śmieszne lub przyjemne do czytania. Do tego dorabianie mu jakiś zboczonych zapędów - ok, on lub dziewczyny itd, ale czytając miałam odczucia jakby to tymi 'obleśnymi' zachowaniami miał być Minetom 2.0 z BNHA. W tych charaktery postaci poszły już totalnie się walić - Tomioka atakujący o byle go Zenitsu, zidiociały Kyoujurou, ogłupiały Tanjirou. Same kwiatki
- Historia o dziewczynach z Motylej Rezydencji - była przyjemna i też w miarę utrzymywała poziom. Dodała ona trochę postaciom, które zrobiły pewny postęp jak chodzi o ich charaktery.

Tak jak wyżej wspomniałam, light novel nie jest jakaś wybitna. Teraz planuję czytać LN z Akademii Bohaterów i jeśli poziom tłumaczenia/redakcji będzie taki sam jak tu to zrezygnuję z jakichkolwiek prób czytania innych dzieł wydawanych w takiej formie.

[Sebek]

Teraz planuję czytać LN z Akademii Bohaterów i jeśli poziom tłumaczenia/redakcji będzie taki sam jak tu to zrezygnuję z jakichkolwiek prób czytania innych dzieł wydawanych w takiej formie.

Sprobuj jakas nowelke od Kotori. Mozesz mile sie rozczarowac