Kroniki przystojnych samurajów

[Łajza]

Akiho, a ja bym tam chciała, żeby w otome od czasu do czasu pojawiali się też mniej "urodziwi" bohaterowie, którzy nie wyglądają jak zrobieni od linijki. Wtedy być może częściej bym po nie sięgała.

[Koichi]

Akiho, a ja bym tam chciała, żeby w otome od czasu do czasu pojawiali się też mniej "urodziwi" bohaterowie, którzy nie wyglądają jak zrobieni od linijki. Wtedy być może częściej bym po nie sięgała.

Prawda. Jakby był jakiś grubasek, albo ktoś w tzw "średnim wieku", to byłoby fajnie. Patrząc na Waneko to taki "Starszy Pan i Kot" było genialnym posunięciem.

[Alzea]

W Cafe Enchante jest bohater bez twarzy jak coś i w sumie w średnim wieku też jest jeden

Ogólnie to nie byłam tym tytułem zainteresowana, gdy SJG ogłosiło go ogłosiło. Jednak z ciekawości zaczęłam grę, teraz na tyle się wciągnęłam, że mango przygarnę. Karta jest cudna, choć brakuje mi na niej jednego z bohaterów, ale przeżyję

[Akiho]

Akiho, a ja bym tam chciała, żeby w otome od czasu do czasu pojawiali się też mniej "urodziwi" bohaterowie, którzy nie wyglądają jak zrobieni od linijki. Wtedy być może częściej bym po nie sięgała.

Wiesz, ja tam jestem całym sercem za normalizacją ciał, bo tytułów które znam np gdy bohaterowie mają wyższą masę ciała może bym policzyła do palców jednej reki.

Świetnym tutaj przykładem jest np Ore! Monogatari z takich powiedzmy popularniejszych, bo większość to niestety nisza

[Łajza]

Koichi, wiem, że jest jakaś gra otome, w którym romansuje się z mężczyznami w średnim wieku (bohaterka też jest chyba starsza), ale nie przypomnę sobie teraz tytułu, bo nie grałam.

Akiho, tutaj nawet nie chodzi o wyższą masę ciała (to się raczej nie pojawi, bo niestety do Azji jeszcze nie dotarła idea przekazu ciałopozytywności i osoby z nadwagą/otyłe są dyskryminowane. Pamiętam, jak czytałam o jakiejś dramie, która opowiadała o otyłej dziewczynie, która miała talent do śpiewu i chciała spróbować sił jako piosenkarka. Oczywiście miłość swojego życia znalazła dopiero, kiedy schudła). Wiele dałabym za to, żeby można był rozegrać tego typu historię np. z osobą niepełnosprawną czy zwyczajnie obiektywnie uważaną za nieatrakcyjną (np. ze zdeformowaną twarzą). Dla mnie te wszystkie haremówki, w których armia przystojnych bishów wzdycha na zawołanie do szarej myszki, jest zwyczajnie za bardzo odklejona od rzeczywistości.

A jeśli chcecie rozegrać sobie miłość między nieidealnymi bohaterami, to polecam visual novel "The House in Fata Morgana" - obie części poruszają ten temat i robią to w rewelacyjny sposób.

[Koichi]

Ja jestem niedzisiejszy, totalnie nie ogarniam gier otome. Natomiast tak - haremówki są śmieszne, ale od czasu do czasu mogę sięgnąć po coś takiego kiedy mi smutno i źle
Nadwaga to temat rzeka. Niedawno trafiłem na ciekawą omegaverse gdzie alfa był takim słodkim "miśkiem", niestety schudł w trakcie fabuły. Ale i tak to było coś świeżego wśród tych wszystkich tytułów od kalki.

[Łajza]

Dla mnie otome to pewien fenomen. O ile lubię historie romantyczne, o tyle trudno o równie dużą wylęgarnię patologii przedstawianych jako norma. Grałam w kilka gier tego typu i podobały mi się co najwyżej pojedyncze wątki, reszta to takie "Powiedział, że nie kupi mi ciastka na rocznicę naszej znajomości, bo przytyję! Ojej, jak on się o mnie troszczy!" i "Mój facet jest totalnym psycholem i damskim bokserem, ale to tylko dowód na to, jak bardzo mnie kocha!". Podejrzewam, że w haremówkach kierowanych do facetów nie jest lepiej, ale tam przy okazji bohaterki prezentują swoje wdzięki.

Co do nadwagi, to pamiętam, że była też podobna gra z otyłą bohaterką. Niestety też działała w niej zasada "najpierw dieta, potem miłość".

[Koichi]

Łajza, nie tylko gry otome, bo dużo mang przedstawia toksyczne związki jako atrakcyjne. Jednak uważam, że najwięcej takiej patologii jest w koreańskich webtoonach, dlatego staram się ich unikać. Bo o ile jeszcze w japońskich mangach w większości liczy się dobry, miły charakter mc, to w koreańskich nie dość że mc nic sobą nie reprezentuje poza byciem śmieciem, to jeszcze nastawienie jest tylko na pieniądze i materializm. No ale tutaj chyba głównie chodzi o to, żeby nie brać tego do siebie, bo to fikcja. Gorzej jeśli młodzież wyrabia sobie na tym podejście do życia.

[Łajza]

Z koreańskich webtoonów czytam tylko "Wind Breakera", który pod tym względem jest akurat normalny - przynajmniej na etapie, na którym jestem z lekturą. Znam jeszcze "Killing Stalking", no ale to dzieło w zamyśle nie miało opowiadać o zdrowej relacji.

A jak już jesteśmy przy Korei, to podobała mi się historia w "W cieniu betonowej dżungli", właśnie ze względu na wyjątkową wręcz normalność relacji między bohaterami. Jeśli chodzi o Japonię, to mam wielką słabość do "Jak zostałam bóstwem?!" - typowa relacja typu "kto się czubi, ten się lubi", ale widać jednak czułość między postaciami, nie ma wzajemnej przemocy ani jakichś krzywych akcji typu "dałem ci w ryj z miłości do ciebie", no i nieraz się przy lekturze uśmieję jak norka.

Co do otome, to zauważyłam, że tam często jest jak z boysbandami. Wśród facetów zawsze musi znaleźć się jakiś łobuz kochający najbardziej, psychol, słodziak i napaleniec. I niestety twórcy potrafią strasznie w każdym z tych przypadków pojechać po bandzie, tworząc postacie w niemalże karykaturalny sposób. Tak jak wspomniałam, za dobre uważam tylko pojedyncze wątki w danym tytule. Pamiętam, że bardzo podobał mi się np. wątek Jisoo w Dandelion: Wishes brought to you (facet jak psychol zachowuje się tylko w złym zakończeniu), wątki Goro i Hanzo w Nightshade (w sumie wątek Hanzo jest chyba moim ulubionym z gier otome ever) i wątek Roda z Cinderella Phenomenon (choć tutaj akurat mało romansu, bo z tego, co pamiętam, bohaterowie są przyszywanym rodzeństwem). O, i jeszcze wątek Kenta z Amnesia: Memories jest w sumie ok (reszta wątków w tej grze to niestety festiwal żenady najwyższych lotów i w sumie do tej pory nie wiem, skąd się wzięła jej popularność).

[Nelinnor]

Wiele dałabym za to, żeby można był rozegrać tego typu historię np. z osobą niepełnosprawną czy zwyczajnie obiektywnie uważaną za nieatrakcyjną (np. ze zdeformowaną twarzą).

Jest taka visual novel o tytule "Katawa Shoujo", która porusza tego typu tematy. Właściwie to nie tyle porusza, co w całości skupia się na przedstawieniu historii niepełnosprawnych bohaterek (oraz głównego protagonisty z chorobą serca). Co prawda to nie otome, ale jest darmowa więc nie ma nic do stracenia poza czasem. Pamiętam, że byłem miło zaskoczony jak poważnie twórcy podeszli do niektórych wątków. Chociaż nie każda ścieżka trzyma ten sam poziom, bo gra jest niezależna i pracowały nad nią różne osoby.

[Łajza]

Nelinnor, i oczywiście twórcy nie mogli stworzyć gry poważnie podchodzącej do tematu bez golizny i scen seksu.

Nie grałam, ale dla mnie to w jakiś sposób obrzydliwe. Dodatkowo wszystkie bohaterki są oczywiście prześliczne i zgrabne, nawet ślady po oparzeniach na twarzy jednej z nich zostały umieszczone w taki sposób, by nie oszpecały jej buzi. To trochę tak, jak stworzenie gry opowiadającej o ciałopozytywności, w której główna bohaterka jest modelką posiadającą 2 kilo nadwagi. No niby można, ale po co?

[Yuriko]

Cała okładka


Dalej zadziwia mnie cena i format tego tytułu xD

[KAWAIILOVE]

Ile?!
Drogo się cenią przystojni samuraje.

[Koichi]

30 złotych za tomik (bez 1 grosza), a patrząc po grzbiecie to cieńka książeczka. Drogo, a pewnie będzie jeszcze drożej.
Chyba sobie jeszcze raz przekalkuluję, czy na pewno muszę mieć tą serię.

[miaka88]

Jak jest grubszy niż standardowo to zaraz podnoszą cene. A przy takim Po Deszczu (150 stron) jakoś nie chcą obniżyć.

[Tequilka]

Przeczytałam 1 tom i ojeju...

► Pokaż Spoiler

naładowali tak dużo postaci i to tak do siebie podobnych, że nie wiadomo kto jest kto. Rozróżniam może 3-4? a reszta dla mnie to jedno i to samo. Nie pomaga nawet rozpiska na końcu tomu. Myślałam, że będzie tylko 4 panów z okładki a nie cała drużyna piłkarska.
Akcja leci tak szybko, że mam problem z odróżnieniem, czy bohaterka jest tutaj dwa dni (i już zaczyna coś czuć do niektórych postaci) czy minęło więcej czasu.
Pogubiona jestem strasznie.

[Valkiris]

Tequilka, miałam podobne odczucia + jak się dobrze policzy wiek przystojnych samurajów, to większość z nich to panowie około 40-50, co z ich wyglądem średnio koreluje. Liczyłam że będzie lepiej, ale w końcu to manga na podstawie gry otome, więc też wysokich oczekiwań nie miałam i się raczej nie rozczarowałam.

[Alzea]

Ja nie miałam z tym akurat problemu, ale znów gra otome jest mi znana i chyba ta manga najlepiej wypada właśnie jako dodatek do gry lub jej reklamówka. A co do wieku samurajów, to tu bym uwagi nie przywiązywała zbytnio, bo na potrzeby fabuły sporo jest zmian jak np. właśnie ich bycie w podobnym wieku mimo rozjazdów historycznych czy faktu, że niektórzy powinni już być martwi w momencie pojawienia się bohaterki w ich czasie Biorąc pod uwagę, że manga idzie konkretną ścieżką jednego z bizonów z gry,

► Pokaż Spoiler

romantyczna ścieżka Nobunagi

to po tym wprowadzeniu większość z nich będzie pojawiać sie raczej epizodycznie i może będzie mniejszy chaos.

[Koichi]

Przeczytałam 1 tom i ojeju...

miałam podobne odczucia + jak się dobrze policzy wiek przystojnych samurajów, to większość z nich to panowie około 40-50, co z ich wyglądem średnio koreluje.

Ja nie miałam z tym akurat problemu, ale znów gra otome jest mi znana i chyba ta manga najlepiej wypada właśnie jako dodatek do gry lub jej reklamówka. A co do wieku samurajów, to tu bym uwagi nie przywiązywała zbytnio, bo na potrzeby fabuły sporo jest zmian jak np. właśnie ich bycie w podobnym wieku mimo rozjazdów historycznych czy faktu, że niektórzy powinni już być martwi w momencie pojawienia się bohaterki w ich czasie

[Łajza]

Koichi, witaj w świecie gier otome. Świecie, w którym przemyślenia bohaterek typu "On nie może być zły, jest na to zbyt przystojny!" jest na porządku dziennym i gdzie prawdziwa miłość rozkwita wraz z momentem ujrzenia gołej męskiej klaty.