Ta manga jest bezbarwna jak dni Itaru Yoake. Adekwatny tytuł, nie ma co. A to "op" odnosi się pewnie do OP zdolności postaci.
Ostatnimi czasy namnożyło się okrutnie śmieciowych tworów typu
Detektywi w akcji,
Gliniarze czy innych, dużo lepiej wykonanych seriali, w których w każdym odcinku rozwiązujemy nową tajemnicę. W Op mamy podobnie. Główny bohater pracuje dla firmy ubezpieczeniowej, by wynajdywać haki na kogo się da, byle tylko firma nie musiała tych ubezpieczeń wypłacać. Yoake ma jednak w nosie pieniądze i chce tylko dochodzić prawdy. Dziwne, że firma wciąż z nim współpracuje, ale pewnie nie ma komu pracować w tym mało wdzięcznym fachu, i może czasem prawda jest na ich korzyść. W pierwszym tomie rozwiązaliśmy dwie sprawy. Magiczna zdolność młodego praktycznie rozwiązała pierwszą, ale tylko leciutko pomogła w drugiej, więc nie czepiam się zbytnio. W sumie łatwo można by chłopaka usunąć z tych kryminalnych wątków. Autorka korzysta z niego bór wie po co. Cała reszta fabuły jest ledwie zauważalna. Elementy Komiczne są
bezbarwne nieśmieszne.
Jedynymi bohaterami potrzebnymi na chwilę obecną w tej mandze są Itaru Yoake i pracownik firmy, który zleca mu sprawy. Wszystkich innych można wyrzucić i nie poczułoby się dużej różnicy (może poza tą, że czytałoby się przyjemniej - nie polubiłam nikogo). Przypuszczam, że w kolejnych tomach wątek z chłopakiem nabierze znaczenia, ale na chwilę obecną nic nie wnosi.
Wydanie nie ma kolorowych stron, mimo że w magazynie były i wyglądały ślicznie jak ta:
Jeśli komuś nie znudziły się historie polegające na odkrywaniu tajemnic, to może mu się spodobać. Cała reszta nie znajdzie tu raczej niczego specjalnie interesującego. W sumie nie ma chyba obecnie na polskim rynku żadnych mang w tym stylu, więc nawet dobrze, że jakaś się pojawiła.
